วันจันทร์ที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2553

เชซาพีก เบย์ รีทรีฟเวอร์ Chesapeake Bay Retriever






กลุ่มพันธุ์สปอร์ต รีทรีฟเวอร์ Sporting Group- Retriver

ปี 1807 เรืออเมริกันชื่อแคนตอน ได้พบเรือใบสองเสาชักธงอังกฤษลำหนึ่งเข้าที่นอกฝั่งแมรีแลนด์ เรืออังกฤษลำนี้มาจากนิวฟันด์แลนด์และถูกพายุกระหนำ่เสียจนออกนอกทิศทางและกำลังจะอับปางลง เรืออเมริกันแคนตอนได้ช่วยทั้งกัปตันและลูกเรือของอังกฤษไว้ได้ และทีช่วยมาได้นั้นมีลูกหมาสองตัวซึ่งมีถิ่นกำเนิดในนิวฟันด์แลนด์มาด้วย ลูกหมาตัวผู้มีตับส่วนตัวเมียมีสีดำ ลูกหมาทั้งสองจึงถูกมอบให้เป็นของขวัญแก่ชาวอเมริกัน พอโตขึ้นปรากฎว่าทั้งสองตัวนี้เป็นหมาเก็บนกที่เก่งเป็นอย่างยิ่ง เป็นหมาที่เหมาะสำหรับการล่านกเป็ดนำ้ตามแนวชายฝั่งในอ่าวเชซาพีก
หมาทั้งสองตัวนี้เป็นลูกหลานของต้นตระกูลหมาที่ชาวประมงในนิวฟันด์แลนด์นำมาจากแคว้นบาสก์หรือส่วนหนึ่งส่วนใดในแหลมไอเบอเรียน จากภาพเขียนของเวลาเควซบางรูป ต้นศตววรษที่ 17 มีรูปหมาพันธุ์สเปนบางรูปที่ลักษณะคล้ายหมารีทรีฟเวอร์ของนิวฟันด์แลนด์พันธุ์นี้มากและเป็นรูปที่แสดงการล่านกอีกด้วย
หมาที่อยู่ในเรือกำปั่นสมัยโน้นจะต้องเป็นกะลาสีที่ชำนาญ เพราะต้องต่อสู้ทะเลร้ายและความหนาวเย็นที่สุด ในยามที่เรืออับปางลง ชาวเรือก็เอาเชือกเส้นเบาๆ ผูกมันเข้าไว้ แล้วเรียกมันโจนลงนำ้เข้าหาฝั่งท่ามกลางคลื่นหัวแตกลูกมหึมา ฝ่าหินโสโครกได้ จากพันธุ์ทรหดนี้เอง ลูกหมาสองตัวดังกล่าวตัวหนึ่งชือเซเลอร์ และอีกตัวชื่อแคนตอนได้สืบพันธุ์มา เมื่อเอามาผสมข้ามพันธุ์กับหมาท้องถิ่นแมรีแลนด์เข้าก็ยิ่งทั้งทรหดขยันขันแข็ง ไม่ย่อท้อต่อลมและนำ้
ปี 1885 พันธุ์นี้ก็เป็นที่เลื่องลือในความสามารถและนำ้ใจอันแกร่ง ทำงานได้ยอดเยี่ยมท่ามกลางที่ลุ่มราบยามฤดูหนาวของอ่าวเชซาพีก เมื่อครั้งกระโน้นอาจจะใช้หมาตัวเดียวเก็บนกเป็ดนำ้ได้มากถึง 200 -300 ตัว ในวันหนึ่งๆ และนับแต่นั้นมาพันธุ์เชซาพีกได้พิสูจน์คุณค่าของมันว่า เป็นหมาเก็บนกทั้งบนเนินและที่ราบลุ่มได้เสมอกัน หมาท้องถิ่นอเมริกันพันธุ์นี้เป็นที่นิยมและหวงแหนกันยิ่งนักในหมู่พรานทั่วสหรัฐและแคนาดา นอกจากนั้นมันยังข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกมาอวดชื่อเสียงของมันในวงการล่าสัตว์ของอังกฤษ
พันธุ์มินิโซตาเชซาพีก เป็นที่ต้องการในอเมริกาตะวันตกตอนกลาง เพราะทะเลสาปอันมากหลายและจำนวนนกนำ้ที่มากมายในถิ่นนั้น เป็นสภาพแวดล้อมอันเหมาะสมยิ่งนัก สำหรับเพาะและฝึกหมาพันธุ์เก็บนกพันธุืนี้
สีขนของเชซาพีกซึ่งเป็นสีแทนอมแดงหรือสีหญ้าแห้ง ก็นับเป็นลักษณะที่แตะตามากและเข้ากับภูมิประเทศอย่างดีไม่เป็นที่สังเกตได้จากฝูงนกนำ้ที่ระแวงอยู่เป็นนิจ ขนทีชุ่มนำ้มันเป็นเสมือนเกราะกำบังทั้งความหนาวเย็นจากอากาศและนำ้ ขนมีสองชั้น ชั้นนอกเป็นขนเส้นยาวหยาบเพื่อไว้ลุยพงหญ้า พงแขมและหิมะ ส่วนขนชั้นในเป็นขนอ่อนที่หนาทึบเพื่อเก็บความอบอุ่นไว้ในตัว สะบัดตัวเพียงครั้งเดียวก็ส่งนำ้ที่เกราะอยู่ปลิวว่อน และเมื่อเอามือแตะที่ขนของมันดูก็รู้สึกเพียงชื้นนิดๆ แทบไม่รู้สึก มีเท้าเป็นพังผืดระหว่างนิ้ว
หมาเชซาพีกไม่เป็นรองหมาชนิดใดเวลาอยู่ในนำ้ และชอบว่ายนำ้เล่นแม้ในวันที่มีอากาศหนาวที่สุด มันถึงกับขุุดหิมะให้แตกเพื่อแช่นำ้เล่นในยามฤดูร้อน
สูงเพียงไหล่ 23-26 นิ้ว นำ้หนัก 64-75 ปอนด์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น