กลุ่มพันธุ์สปอร์ตเซ็ตเตอร์ Sporting Group- Setter
เป็นหมาพันธุ์เลือดบริสุทธิ์ที่สวยที่สุดของโลกพันธุ์หนึ่งทีเดียวและความสวยนั้นลึกเกินกว่าที่เห็นกันอยู่เพียงผิวนอก มองตั้งแต่หัวที่เหมือนสลักเอาไว้เข้ารูป ไปจนถึงปลายหางแลดูเป็นพู่แล้วเรียวปลาย ก็ส่อให้เห็นได้ถึงความสง่างามและแววเฉลียวฉลาด ท่าทีอันเรียบร้อยของมันบอกให้เห็นถึงลักษณะอันน่ารักและเลือดสืบสายผู้ดีแบบหมาๆ ของมันได้ชัดเจน
นับเป็นเวลาถึงสี่ร้อยปีหรือกว่านั้นมาแล้ว ที่หมาพันธุ์นี้เป็นเพื่อนร่วมใจนักล่านานนับก่อนที่จะกำเนิดปืนลูกซองขึ้น บรรพสุนัขของอิงลิชเซ็ตเตอร์ ซึ่งเรียกกันแต่ก่อนว่า "เซ็ตติงสแปเนียล" ก็ชี้ให้นายเอาข่ายดักนกได้แล้ว ได้รับการฝึกให้ย่องเข้าหานกอย่างเงียบๆ แล้วก็ "เซ็ต" คือนั่งหรือหมอบ ขณะที่พรานเอาตาข่ายคลุมนก
ต่อมา "เซ็ตติงสแปเนียล" เหล่านี้ ได้ถูกฝึกให้ชี้นกเหมือนอย่างหมาของพรานปืนในปัจจุบัน ในยุคนั้นอาจจะมีพันธุ์พอยน์เตอร์ของสเปนหรืออังกฤษเข้ามาผสมข้ามพันธุ์บ้าง เพื่อเพาะหมาสำหรับล่าในทุ่งและเพื่อทำให้มีสัญชาตญาณในการชี้นกได้แข็งขันขึ้นตามสายเลือด จะอย่างไรก็ตามพันธุ์เซ็ตเตอร์ก็ได้แผกออกไปจากสแปเนียลโดยส่วนสัดคือ บางกว่าและสูงกว่า หัวก็ยาวกว่า และหางพวง
โดยที่เป็นหมาพรานโดยกำเนิด มันจึงเป็นหมาประจำปืนที่อาศัยได้ทุกอากาศและภูมิประเทศ เวลามีการประลองฝีมือการล่านกในสนาม อิงลิชเซ็ตเตอร์นี้นับว่าเป็นหมาเข้าแข่งขันที่นิยมกันมากที่สุด มันจะทำงานได้ยอดเยี่ยม ถูกฝึกมาอย่างไม่รีบร้อนหรือเร่งรัดเพราะหากมันได้ค่อยๆ เรียนรู้ของมันเองเสียหนหนึ่งแล้วมันจะไม่ลืมหรือละทิ้งบทเรียนของมันเลยทีเดียว
ในปี 1825 นายเอ็ดเวิร์ด ลาเวอร์แร็ก ชาวอังกฤษ ได้เลี้ยงหมาพันธุ์บริสุทธิ์นี้ไว้ฝูงหนึ่ง และเพื่อนชาวเวลช์ นายอาร์ แอล เพอร์เซล เลเวลลิน ซึ่งผสมข้ามพันธุ์เลือดอิงลิชเซ็ตเตอร์อื่นของลาเวอร์แร็ก
แบบของลาเวอร์แร็กนั้นส่วนใหญ่มุ่งให้เป็นหมาโชว์ ส่วนของเลเวลลินซึ่งตัวเบากว่าและปราดเปรียวกว่านั้นมุ่งไปทางล่าสัตว์
ในทางรูปร่างนั้น อิงลิชเซ็ตเตอร์เปลี่ยนแปลงไปเพียงเล็กน้อยในช่วงสองสามร้อยปีที่ผ่านมา และถือว่าการทำงานของมันนั้นเป็นพื้นฐานหลัก รูปร่างของมันจึงค่อนไปทางหมาพอยน์เตอร์ มีความรวดเร็วน้อยกว่า แต่ก็มีความระวังระไวมากกว่า
หมาเซ็ตเตอร์จงรักภักดีต่อนายของมันยิ่งนัก จะเห็นได้จากแววตาอันเฉลียวฉลาดของมัน หน้าผากของมันกว้าง ขนก็ยาวสลวยและเกือบจะเป็นเส็นเหยียดตรง โดยมีขนยาวตามแนวด้านหลังของขาทั้งหน้าและหลัง และท้องหางสีพื้นของลำตัวเป็นสีขาว โดยมีทั้งแต้มและป้ายสลับตามตัวเป็นสีดำบ้าง สีส้มบ้าง ไม่ก็สีตับ หรือสีมะนาว ส่วนสีที่แต้มมากๆ นั้นถือกันว่าไม่เหมาะจะเป็นหมาโชว์
ใต้ขนที่นุ่มวาวเป็นเส้นไหมนั้นจะเป็นกล้ามเนื้อที่แกร่งและทรงกำลัง
สูงเพียงไหล่ 22-25 นิ้ว นำ้หนัก 50-70 ปอนด์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น