ดัชชุนด์ Dachshund
หมาพันธุ์นี้รูปร่างมาตรฐานต้องตัวยาว สามเท่าของความสูงเพียงไหล่จึงจัดว่าหล่อ เป็นหมาที่ถูกฝึกมาให้แกะรอยสัตว์ที่ขุดโพรงอยู่ในดินแล้วค่อยๆเบียดตัวลงไปลากมันออกมา ซึ่งหมาที่จะทำอย่างนี้ได้ ตัวต้องเตี้ย ขาแข็งแรง หนังก็ต้องหย่อนๆ จะได้ขยับเนื้อขยับตัวได้ในช่องแคบๆหรือคับๆ และต้องมีใจสู้อีกด้วยยามเมื่อเจอเข้ากับศัตรูในโพรง ที่มันจะสู้ เสียงเห่าของมันนั่นแหละที่บอกให้รู้ว่าครวจะขุดที่ตรงไหน
ในยุโรปสมันกลางหมาทีมีคุณสมบัติดังกล่าวเรียกกันว่า หมาแบ็ดเยอร์ เมื่อกาลเวลาล่วงไป หมาดัชชุนด์ของเยอรมันก็วิวัฒนาการไปผนวกเอาคุณสมบัติของหมาฮาวนด์กับหมาเทอเรียร์ไว้ด้วยกัน โดยมีจมูกไวแกะรอยเก่งของหมาฮาวนด์ มีหูยาว มีท่าทีอันน่ารัก และลักษณะของหมาเทอเรียร์คือ การพึ่งตนเอง จิตใจมั่นคง แกล้วกล้า มีหัวบางๆเรียวๆ หน้าอกที่ลึกเต็มไปด้วยมัดกล้าม ทำให้ขาหน้าที่สั้นของมันนั้นขุดดินเก่งเป็นอย่างยิ่ง
คนเยอรมันเรียก เท็กเกล ซึ่งหมายถึง เทกาล หมาที่สถิตอยู่บนอนุสาวรีย์ของพระเจ้าฟาโรห์ ก็เลยตั้งสมาคมหมาดัชชุนด์แห่งแรกขึ้นเรียกว่า เท็กเกลคลับ เมื่อปี 1888
นักเพาะเลี้ยงต่างก็เพาะพันธุ์ต่างๆ ขึ้นมาใหม่ให้มีขนเรียบบ้าง ขนหยิกบ้าง ขนยาวบ้าง พันธุ์ดั้งเดิมนั้นนำ้หนักตัวร่วม 35 ปอนด์ ก็ค่อยๆย่นย่อลง สำหรับดัชชุนด์ขนาดจิ๋วนั้นหนักไม่ถึง 8.8 ปอนด์ ตอนอายุ 1 ขวบ เป็นอัตรานำ้หนักที่จำแนกพิเศษในเยอรมัน
หมาดัชชุนด์ของยุโรปยังล่าตัวแบ็ดเยอร์อยู่บ้าง บางทีก็ล่ากระต่าย หมาจิ้งจอก กวาง โดยไม่ทำให้กวางตื่นเสียด้วย
ในสหรัฐนิยมเลี้ยงดัชชุนด์ไว้เป็นหมาเลี้ยงดูเล่นมานาน เมื่อปี 1958 หมานี้ มาเป็นอันดับสี่ของความนิยม โดยที่กลิ่นสะอาด เนื้อตัวก็สะอาด มีลัษณะเป็นมิตร และดูน่าขำ มักต้อนรับแขกผู้มาเยือนด้วยการเห่าทักทาย หากเป็นคนคุ้นเคยก็ชอบลงนอนกลิ้งหงายท้องให้เขาจ้ีเล่น เวลาออกตามชนบทมักจะวิ่งขนาบนายทีเดียว จะเถลไถลบ้างเมื่อได้กลิ่น จะไปไหนไปกันกับพวกเด็กๆและเวลาทีเขาหัวเราะเยาะมัน มันก็จะเห่าตอบบ้าง
สูงเพียงไหล่ 7-10 นิ้ว นำ้หนัก 12-22 ปอนด์
