การดูแลสุนัขก่อนและหลังการคลอด

การดูแลสุนัขก่อนและหลังการคลอด

ครวจัดสถานที่ไว้ให้แม่สุนัขคลอดโดยต้องไม่อยู่ในที่โล่งแจ้ง ครวหามุมเงียบสงบพ้นจาก

สายตาของสัตว์เลี้ยงตัวอื่น เมื่อได้สถานที่แล้วสุนัขจะนอนลงไม่ไปไหน ไม่

ยอมกินอะไรในช่วงนี้ ใช้ปรอทวัดอุณหภูมิสุนัข(อุณหภูมิปกติอยู่ที่ประมาณ 100.5 F) ถ้าอุณหภูมิลดตำ่ลงกว่า 99.5 F แสดงว่าจะคลอดภายใน 24 ชั่วโมง (ครววัดอุณหภูมิต้ังแต่ท้องประมาณ 55 วัน)การที่อุณหภูมิลดลงเป็นเพราะว่าร่างกายสุนัขจะหลั่งสารออกมาระงับอาการเจ็บปวดก่อนคลอด ซึ่งส่งผลให้อุณหภูมิตำ่ลง ถ้าไม่ใช้การวัดอุณหภูมิให้สังเกต

เต้านมของแม่สุนัขจะมีการบวมคัดเมื่อบีบจะมีนำ้นมไหลออกมา สุนัขจะหายใจแรงกระสับ

กระส่ายแสดงอาการเบ่งลูก

ข้อครวระวัง เมื่อแม่สุนัขแสดงอาการเบ่งลูกแล้วไม่ยอมออกเป็นเวลานานเกิน 6 ชั่วโมง

แสดงว่ามดลูกไม่มีแรงบีบตัว ให้พาแม่สุนัขไปพบสัตว์แพทย์เพือทำคลอดทันที หาก

ปล่อยทิ้งไว้แม่สุนัขอาจเสียชีวิตได้ กรณีนี้ครวเคลื่อนย้ายแม่สุนัขด้วยความระมัดระวัง

ขั้นตอนในการคลอด

แม่สุนัขกำลังจะคลอดลูกจะมีอาการกระสับกระส่าย หายใจแรงเป็นช่วงๆ และจะมีนำ้นมไหลออกมา มดลูกบีบตัวเป็นจังหวะ มีนำ้เมือก

ละลายออกมา มีการคลายและขยายของปากมดลูก พฤติกรรมเปลี่ยน เช่น ขุดพื้น ไปซุกตัวตามมุมมืดๆ ช่วงเตรียมคลอดประมาณ 1-36 ชั่วโมง แม่สุนัขคลอดจริง มีการฉีกขาดของรกของลูกตัวแรก ถุงนำ้ครำ่ที่ห่อตัว

ลูกสุนัขอยู่แตก แล้วถุงที่หุ้มตัวลูกสุนัขจะออกตามมาภายใน 30 นาที ไม่ครวเกิน 2 ชั่วโมงหลังจากถุงนำ้ครำ่แตก หากไม่มีลูกสุนัขออกมาให้พาแม่สุนัขพบสัตว์แพทย์ทันที แสดงว่ามีปัญหาในการคลอด ตัวลูกอาจจะอยู่ในแนวขวาง หรือตัวลูกใหญ่เกิน ถ้าพาไปผ่าไม่ทันจะทำให้ลูกในท้องตายทั้งหมดได้กรณีช่วยทำคลอด หลังจากลูกสุนัขคลอดออกมา ให้ใช้มือคอยๆดึงถุงลูกสุนัขออกมาตามทางของช่องคลอด ประคองถุงตัวลูกสุนัขไว้แล้วค่อยๆ ดึงเพื่อให้รกออกมาด้วย (จับตรงสายระหว่างถุงกับรกแล้วค่อยดึง)เพื่อรกจะได้ไม่ค้างอยู่ในมดลูก จากนั้นฉีกถุงหุ้มตัวลูกสุนัขออก มัดสายสะดือห่างจากท้องประมาณ 1 นิ้ว ตัดสายสะดือ ทาเบทาดีน ดูดเมือกในปากและจมูกลูกสุนัขออก ใช้ผ้าเช็ดถูย้อนขนลูกสุนัขเพื่อกระตุ้นการหายใจ สามารถใช้นำอุ่นหรือแอลกอฮอล์ เช็ดตัวลูกสุนัขเพื่อป้องกันการเกิดผิวหนังอักเสบอันเนื่องมาจากคราบสกปรกที่เกิดจากการคลอดซึ่งเราเช็ดไม่หมด จับลูกสุนัขให้ดูดนมแม่กระตุ้นด้วยการบีบให้นำ้นมไหลแล้วจับปากลูกสุนัขให้งับแล้วดูว่าลูกสุนัขสามารถดูดนมได้ และลูกตัวอื่นๆ ให้ครบทุกตัว

นำ้นมแม่สุนัขสำคัญอย่างไร

ลูกสุนัขแรกคลอดมีความจำเป็นอย่างมากที่จะต้องได้รับนำ้นมจากแม่สุนัข โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน 24-72 ชั่วโมงแรกซึ่งจะเป็น"นมนำ้เหลือง"(Colostrum) โดยที่เราจะสังเกตได้ว่านมนำ้เหลืองนั้นจะมีสีค่อนข้างเหลืองและข้นในขณะที่นมปกตินั้นจะเป็นสีขาวใส เหตุที่นมนำ้เหลืองมีความสำคัญสำหรับลูกสุนัขมากก็เนืองมาจากภูมิคุ้มกันโรคต่างๆที่สร้างจากตัวแม่สุนัขจะสามารถถ่ายทอดมายังลูกสุนัขได้โดยอาสัยการผ่านทางนำ้นมเหลืองนี้ถึง 80% และส่วนที่เหลือของภูมิคุ้มกันเพียง 20% ได้ผ่านจากแม่มาสู่ลูกสุนัขแล้วในช่วงที่แม่สุนัขตั้งท้อง เมื่ิอพ้น 3 วันแรกภายหลังการคลอดไปแล้ว นมนำ้เหลืองก็จะค่อยๆหมดไป แม่สุนัขก็จะเริ่มสร้างนำ้นมปกติออกมา โดยภูมิคุ้มกันที่ได้รับจากนมนำ้เหลืองนี้ก็จะสามารถช่วยทำให้ลูกสุนัขได้รับภูมิคุ้มกันโรคจากแม่สุนัขและสามารถนำมาใช้กับตัวลูกสุนัขเองได้เลย ซึ่งภูมิคุ้มกันแบบนี้จะเรียกว่า ภูมิคุ้มกันแบบรับมาPassive Immunnity

การตกไข่ของสุนัขตัวเมีย

การตกไข่ของสุนัขตัวเมีย

ถ้าอยากทราบวันที่สุนัขตกไข่และพร้อมผสมต้องพาสุนัขไปพบสัตว์แพทย์ เพื่อทำการตรวจว่าสุนัขของเราพร้อมที่จะผสมได้เมื่อไหร่ หรืออีกวิธีง่ายๆ และตามธรรมชาติคือ ถ้าเรามี

สุนัขตัวผู้อยู่ในบ้านด้วยเราจะสังเกตได้ว่า ถ้าตัวเมียให้ตัวผู้ขึ้นนั้น

หมายความว่า ตกไข่แล้ว

ถ้าไม่ได้ให้เขาผสมกันเอง ก็ควรจะแยกเขาออกจากกัน วันต่อมาก็สามารถพาไปผสมกับสุนัขที่เราต้องการได้เลย ระยะเวลาที่ตัวเมียพร้อมให้ผสม จะนับจากวันที่เขามีประจำเดือน

ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันที่ 10 หรือภายในวันที่ 10-14 ของการมีประจำเดือน ไม่ควรให้ผ่านพ้น

หรือใช้วิธีธรรมชาติโดยให้สุนัขตัวผู้เป็นตัวบอกเราได้เหมือนกัน

การตั้งท้อง

ภายหลังการผสมพันธุ์แล้ว แม่สุนัขตั้งท้องประมาณ 60 วัน จะมีนำ้หนักตัวเพิ่มขึ้นมากที่สุดในช่วง 4 สัปดาห์สุดท้ายของการตั้งท้อง เพราะลูกมีการเจริญเติบโต ไม่ควรให้อาหารใน

ปริมาณที่มากจนเกินไปในขณะที่ตั้งท้องอ่อนๆ จะทำให้แม่สุนัขอ้วน และมีไขมันมากเกิน

ความจำเป็น(ควรเริ่มบำรุงในช่วง 45 วันของการตั้งท้อง)เพราะอาจจะเกิดปัญหาทำให้คลอดยาก ในช่วงนี้ไม่ควรออกกำลังกาย

อาหารที่ให้ครวมีโปรตีนสูงและเพิ่มปริมาณมากขึ้น 20% จากที่เคยให้ เมื่อสุนัขท้องมดลูกจะขยายตัวออกเต็มท้องกระเพาะอาหารสุนัขจะขยายตัวได้ไม่เท่าปกติ ดังนั้น ให้อาหารแม่สุนัขในแต่ละวันโดยแบ่งออกเป็นหลายๆ มื้อ เมื่อลูกๆ ของสุนัขคลอดออกมาแล้ว

อยู่ในระหว่างการดูแลของแม่สุนัข แม่สุนัขจะต้องกินอาหารมากกว่าปกติถึง 50% ความต้องการสารอาหารและพลังงานจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก แม่สุนัขต้องการกินอาหารเพิ่มขึ้นในปริมาณ 3-5 เท่าของอาหารที่กินปกติ เพื่อให้มั่นใจว่าแม่สุนัขจะสามารถผลิตนำ้นมให้ได้มากเพียงพอกับความต้องการของลูกๆ และยังคงมีสุขภาพร่างกายที่สมบูรณ์แข็งแรงอยู่นั้นเอง ในช่วงการให้นมซึ่งอยู่ประมาณ 3-4 สัปดาห์ แม่สุนัขจะมีนำ้หนักลดลงประมาณ 4-7% ต่อวัน จากการผลิตนำ้นม ดังนั้นจึงมีความจำเป็นที่จะต้องให้อาหารแม่สุนัขวันละหลายๆ มื้อ อาจจะให้ได้วันละ 3-4 ครั้งต่อวัน โดยเน้นอาหารที่มีสารอาหารเข้มข้นโปรตีนสูง ให้อาหารแม่สุนัขได้มากเท่าที่สุนัขต้องการ โดยไม่ต้องห่วงว่าแม่สุนัขจะกินมากเกินไป เตรียมนำ้ดืมที่สะอาดให้เพียงพอ ช่วงนี้แม่สุนัขจะดื่มนำ้มาก

หลัักในการผสมพันธุ์สุนัข

หลักในการผสมพันธุ์สุนัข

การผสมพันธุ์สุนัขครวเลือกผสมสุนัขที่เป็นพันธุ์แท้ มีลักษณะตาม

ข้อกำหนดสายพันธุ์ และที่สำคัญคือพันธ์ุเดียวกัน โดยศึกษาลักษณะเด่นและ

ด้อยของทั้งพ่อพันธุ์และแม่พันธุ์ให้ดีเสียก่อน เพราะลูกสุนัขจะพัฒนาและ

นำรูปร่าง ลักษณะและนิสัยที่ดีและเสียมาจากทั้งพ่อและแม่ สิ่งที่ครวคำนึงในการผสมพันธุ์ก็คือ ไม่ควร

ผสมพันธุ์ระหว่างสุนัขที่มาจากสายเลือดเดียวกันหรือใกล้ชิด เช่น แม่กับลูก หรือระหว่างพี่น้องด้วยกัน การทำเช่นนั้นอาจก่อให้เกิดความพิการ และโรคต่างๆ

การเลือกพ่อพันธุ์

ควรเลือกพ่อพันธุ์ที่มีลักษณะดีถูกต้องตามลักษณะสายพันธุ์ โครงสร้างใหญ่ นิสัยไม่ก้าวร้าว เชื่อฟังคำสั่ง โอกาสที่ลูกสุนัขตัวนั้นจะเติบโตเป็นสุนัขที่สวยงามสมบูรณ์ก็เป็นไปได้มาก ได้ลูกสุนัขจากพ่อแม่ที่เป็นเกรด

ระดับประกวด ถ้าเป็นแชมป์ได้ยิ่งดีมาก โอกาศที่ลูกสุนัขจะโตแล้วสวย เป็นสุนัขระดับประกวด ถูกต้องตามสายพันธุ์ เพราะลูกไม้ย่อมหล่นไม่ไกลต้น ข้อควรระวัง เมื่อสุนัขตัวผู้มีอายุได้ประมาณ 6-8 เดือน จะเริ่มมีอาการกระตือรือร้นทางเพศ และสามารถผสมพันธุ์ได้ แต่จะไม่ดี ถือว่ายังเด็กเกินไป หากแต่การผสมบ่อยครั้ง ในขณะมีอายุน้อยเช่นนี้ อาจมีผลให้สุนัขมีร่างกายทรุดโทรมและเจริญเติบโตช้า เวลาที่ดีที่สุดคือ เมื่อสุนัขมีอายุอย่างน้อยตั้งแต่ 1 ปี 5 เดือน

ขึ้นไป เนื่องจากสุนัขมีการเจริญเติบโตเต็มที่

การเลือกแม่พันธุ์

ควรเลือกแม่พันธ์์ุที่มีลักษณะดีถูกต้องตามลักษณะสายพันธุ์ โครงสร้างใหญ่สมส่วน นิสัยไม่ก้าวร้าว เชื่อฟังคำสั่ง ให้ลูกออกมาสวยสุนัขตัวเมียเมื่อมีอายุได้ 9-10 เดือน จะเริ่มมีประจำเดือนเป็นครั้งแรก แต่ในการผสม

พันธุ์ที่ถูกต้องควรรอให้สุนัขมีประจำดือนครั้งที่ 2 เสียก่อน โดยปกติสุนัขตัวเมียจะมีประจำเดือนทุกๆ 6 เดือน หรือปีละ 2 ครั้งนั้นเอง ในแต่ละครั้งจะเป็นระยะเวลา 18-21 วัน โดยวันที่ 10-14 จะเป็นวันที่เหมาะสมในการผสมพันธุ์มากที่สุด การผสมพันธุ์แต่ละครั้งจะทำให้ทั้งตัวผู้และตัวเมียมีร่างกายอ่อนแอ และอาจทำให้ตัวเมียแก่เร็วและมีสุขภาพไม่แข็งแรงเท่าที่ควร การนำสุนัขไปผสมพันธุ์นอกบ้านควรนำสุนัขไปทำความรู้จักและคุ้นเคยกับสถานที่และสุนัขอีกฝ่ายเสียก่อน โดยปกติการผสมจะทำ 2 ครั้งโดยห่างกัน 24 ชม. เพื่อที่จะได้ผลที่แน่นอน

พอยน์ติงกริฟฟอนขนแข็ง Wirehaired Pointing Griffon

กลุ่มพันธุ์สปอร์ต พอยน์เตอร์ Sporting Group- Pointer

ปี 1874 อี.เค.คอร์ทาลส์ ในประเทศเนเธอร์แลนด์ ตั้งใจแน่วแน่ที่จะเพาะหมาพันธ์ุสปอร์ตชนิดใหม่ขึ้นมาสักพันธุ์หนึ่ง ได้ทดลองนำมาเพาะต่อในเยอรมนี ฝรั่งเศส จนกระทั้งในที่สุดก็ได้หมาที่มีลักษณะดังนี้และเป็นหมาคู่ปืนที่ฉมังนัก เป็นหมาที่มีคุณสมบัติทั้งของพอยน์เตอร์ของหมาเก็บนก และมีจมูกที่แม่นและไวยิ่งนักเพราะมีเลือดของอ็อตเตอร์ฮาวด์และเช็ตเตอร์ และน่าจะมีเลือดของพอยน์เตอร์ สแปเนียลผสมเข้ากับพันธุ์กริฟฟอนที่มีพื้นฐานมีขนหยาบหนาอยู่แล้วเข้าด้วย

เป็นหมาที่ใช้ได้ทั่วไป ในการล่านกคุ่ม นกกระทา และเกมอื่นๆ พันธุ์กริฟฟอนนี้มีปฎิภาณสูงกว่าพวกพอยน์เตอร์หรือเซ็ตเตอร์ ที่นับว่ายอดเยี่ยมคือเป็นนักว่ายนำ้ที่แกร่ง และเป็นหมาเก็บนกในนำ้ชั้นดีเลิศ ขนอันยุ่งเหยิงมีประโยชน์ เพราะเหมาะที่จะใช้เก็บนกเป็ดนำ้ในฤดูหนาวที่หนาวมากได้โดยไม่ย่อท้อ

สีขนที่คลุกกันเปรอะไปทั้งตัว คือสีเหล็กกล้าปนเทา เทาขาว สีลูกเกาลัค แต่ไม่เคยมีสีดำ สีจมูกเป็นสีนำ้ตาลอยู่เสมอ หางมักถูกขลิบเอาไว้ให้เหลือเพียงหนึ่งในสามเท่าของความยาวหาง ในสหรัฐพบพันธุ์นี้ได้น้อย

สูงเพียงไหล่ 19.5 - 23.5 นิ้ว นำ้หนัก 56 ปอนด์

พอยน์เตอร์เยอรมันขนสั้น German Shorthaired Pointer

กลุ่มพันธุ์สปอร์ต พอยน์เตอร์ Sporting Group- Pointer

"กลางวันเป็นหมาล่านก กลางคืนเป็นหมาฮาวด์" คือหมาที่พวกนักผสมพันธุ์ชาวอเมริกัน เขาพรรณาถึงเจ้าตัวที่นำมาจากเยอรมนีพันธุ์นี้ ขนที่สั้นมีประโยชน์สำหรับพันธุ์นี้ ได้จากการผสมข้ามพันธุ์ระหว่างเยอรมันพอยน์เตอร์เก่าแก่กับอิงลิชพอยน์เตอร์

พอยน์เตอร์เยอรมันเก่าแก่นั้นมาจากพอยน์เตอรืสเปน ซึ่งนำเข้าไปในเยอรมนีประมาณเมื่อ 300 ปี มาแล้ว ชาวเยอรมันก็ผสมเข้ากับหมาบลัดฮาวด์เพื่อให้เป็นหมาล่าสัตว์ที่พอจะล่านกชี้นกได้ในตอนกลางวันและตามกลิ่นสัตว์สี่เท้าได้ในยามคำ่คืน

ส่วนอังกฤษนั้นผสมพันธุ์ของสเปนเข้ากับฟอกซ์ฮาวด์และเกรย์ฮาวด์อีกด้วย เพื่อให้ฝีเท้าจัด

ในตอนปลายศตวรรษที่ 19 นักกีฬาภาคพื้นยุโรปเริ่มผสมเยอรมันพอยน์เตอร์ของตน เข้ากับพันธุ์อังกฤษที่โฉบเฉี่ยว โดยต้ังไว้ว่าจะได้หมาที่เร็วกว่าเดิมเพื่อยิงนก และยังมีจมูกไว มีเสียงเห่าดังก้องเหมือนหมาล่าสัตว์สี่เท้าคือหมาฮาวด์ สำหรับล่าสัตว์ตอนกลางคืน

ผลทีได้มาก็คือ เจ้าเยอรมันขนสั้นนี้แหละ แต่ยังไม่ได้มีฝีเท้าจัดจึงไม่ค่อยเห็นในสนามประกวดในทุ่งโล่งประชันกับพอยน์เตอร์หรือเซ็ตเตอร์ในสหรัฐ แต่หมาพันธุ์นี้ก็ดมกลิ่นตามดินอย่างถี่ถ้วนและความสามารถรอบตัวก็ดี สามัญสำนึกของมันก็ดี ก็ยังติดใจคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแถบรัฐภาคตะวันตกตอนกลางของสหรัฐ ไม่เพียงแต่จะชี้นกและแกะรอย แต่ยังเก็บนกได้ทั้งบนบกและในนำ้

เท้ามีผังผืดระหว่างซอกนิ้วและขนก็ไม่เปียกนำ้ จึงทำให้เป็นหมาล่านกนำ้ยอดนิยมในย่านเกรตเลกส์มาก

สีกับหางจู๋เป็นการจำแนกลักษณะมันไว้จากพวกพอยน์เตอร์ธรรมดา ขนที่ราบและแน่นเป็นสีตับอ่อน เข้ม และแต้มเป็นสีขาวและเป็นจำ้ๆ ก็มี

สูงเพียงไหล่ นิ้ว 21-25 นำ้หนัก 45-75 ปอนด์